 |
| Trzy fragmenty 24-godzinnego EKG, czasopisma, MP - EKG(1) |
 |
|
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ] Medycyna Praktyczna - portal dla lekarzy Trzy fragmenty 24-godzinnego EKG Elektrokardiografia prof. dr hab. med. Barbara Dąbrowska, Warszawa Data utworzenia: 28.07.2008 Ostatnia modyfikacja: 04.12.2008 Opublikowano w Medycyna Praktyczna 2008/08 Oto trzy fragmenty 24-godzinnego EKG (dwa pierwsze to zapis prawie ciągły (rozdzielony przerwą 0,8 s), trzeci pasek zarejestrowano 7 min później). Proszę ustalić (uwzględniając, że może być więcej niż jedna odpowiedź prawidłowa na postawione pytania): Pytanie 1. Jaki to typ stymulacji? A. AAI B. DDD C. VAT D. VVI Pytanie 2. Jaka jest przyczyna innego kształtu wystymulowanych zespołów QRS na dwóch pierwszych paskach w porównaniu z trzecim? A. zaburzenia przewodzenia śródkomorowego B. pobudzenia rzekomo-rzekomo-zsumowane (iglice przedsionkowe nakładające się na zespoły QRS) C. pobudzenia rzekomo-zsumowane (iglice komorowe nakładające się na zespoły QRS) D. pobudzenia zsumowane (kardiotopowe zespoły QRS nakładające się na zespoły wystymulowane) Pytanie 3. Jakie jest pochodzenie oznaczonego strzałką zespołu QRS na górnym pasku? A. przedwczesne pobudzenie przedsionkowe B. przedwczesne pobudzenie komorowe C. pobudzenie nawrotne D. prawidłowa odpowiedź: A lub C Ryc. Odpowiedzi prawidłowe: 1 - B i C; 2 - D; 3 - D Widzimy prawidłową stymulację typu DDD o częstotliwości 62/min i przerwie przedsionkowo-komorowej (pk) 0,2 s. Okresowo rytm przedsionków jest przejmowany przez węzeł zatokowy i wtedy rozrusznik podejmuje stymulację w trybie VAT, choć czasem można przypuszczać, że - ponieważ częstotliwość rytmu zatokowego jest zbliżona do rytmu stymulacji - na zatokowe załamki P na obu górnych paskach nakładają się iglice przedsionkowe. Bodźce z węzła zatokowego docierają również do komór i są źródłem zawęźleń na rozrusznikowych zespołach QRS w odprowadzeniu CM 5 (proszę porównać kształt tych zawęźleń z kształtem jedynego wyłącznie kardiotopowego zespołu QRS, oznaczonego strzałką). W odprowadzeniu CS 2 to nakładanie się kardiotopowych zespołów QRS o bardzo małej amplitudzie, wraz z towarzyszącymi im płytkimi ujemnymi załamkami T, spłyca ujemne rozrusznikowe zespoły QRS i spłaszcza dodatnie załamki T. Trudno powiedzieć, czy oznaczony strzałką kardiotopowy zespół QRS, wąski - a więc nadkomorowy, to efekt przedwczesnego pobudzenia przedsionkowego czy pobudzenie nawrotne, choć małe dodatnie wychylenie przed poprzedzającym go załamkiem T w odprowadzeniu CM 5 przemawia raczej za przedwczesnym pobudzeniem przedsionkowym, przewiedzionym do komór z blokiem pk I°. Można wtedy założyć, że układ sterujący (pozostający w stanie refrakcji pokomorowej) nie wyczuł tego załamka P', a wkrótce potem został rozładowany przez kardiotopową depolaryzację komór i cykl stymulacji rozpoczął się od nowa, natomiast prawidłowo rozpoznany kolejny zatokowy załamek P wyzwolił po przerwie pk bodziec stymulujący komory. Copyright © 1996 - 2011 Medycyna Praktyczna [ Pobierz całość w formacie PDF ] |